Een lastige rups die op haar wenken bediend  werd!

Al sinds 1991 is men bekend met de aanwezigheid van de eikenprocessierups in onze leefomgeving. Deze toetreding heeft nooit eerder voor grote problemen gezorgd. De overlast door deze rups is echter van de laatste tijd en vindt zijn oorsprong in de volgende samenloop van omstandigheden. Door het opwarmen van het klimaat, de afname van de biodiversiteit en de aanwezigheid van talloze eikenbomen in ons land, hebben we onbedoeld voor de eikenprocessierups de perfecte habitat gecrëeerd. Met het doorbreken van deze succesformule zijn we op termijn in staat een deel van deze overlast weg te nemen. Op korte termijn lijkt het verbeteren van de natuurlijke balans de meest voor de hand liggende oplossing.

Terugkeer van de biodiversiteit

Als je bedenkt dat vogels bijvoorbeeld rupsen eten dan zouden ze kunnen helpen in de strijd en lijkt de oplossing gevonden. Echter met het ophangen van alleen mezenkasten zijn we er nog niet. De aanpak van dit probleem ligt wat complexer. Met het verdwijnen van de biodiversiteit en het ontstaan van monocultuur kent het leefgebied van de eikenprocessierups nog maar weinig natuurlijke vijanden. Mede hierdoor heeft hun populatie de laatste jaren explosief kunnen groeien.

De kern van de oplossing zit hem in het herstellen van de natuurlijke balans. Onderzoek heeft aangetoond dat in een omgeving met een rijke variatie aan wilde planten en dieren de rupsen veel minder talrijk zijn. In een gezond ecosysteem doet de natuur namelijk het werk zelf en houden de soorten elkaar in evenwicht.

De toekomst, de rups en de overlast

In de zoektocht naar de beste oplossing kiezen instanties vaak voor een meervoudige aanpak. Met het ophangen van nestkasten en het inzaaien van bloemen en kruiden in de publieke ruimte wordt in het domein van de eikenprocessierups een leefgebied gecrëeerd waarin haar natuurlijke vijanden kunnen herintreden. Op deze mannier kunnen ze zorgen voor de benodigde ecologische balans. Als er dan toch nog rupsennesten zijn, die voor overlast zorgen, kunnen ze worden behandeld en/of verwijderd zodat de omgeving vrij is van hinder. Er ontstaat dan een leefruimte waarin plaats is voor iedereen. Ook voor de eikenprocessierups.

Op dit moment kunnen we spreken van een situatie waarin het evenwicht dusdanig verstoord is dat er gewoon veel te veel rupsen zijn. In het merendeel van de te behandelen gevallen zal hulp d.m.v. RUPSSOL noodzakelijk zijn. De gefixeerde rupsen zullen na behandeling geen overlast meer geven maar bijdragen aan een sneller terugkeren van de natuurlijke balans. Het nest droogt in en wordt biologisch afgebroken. Het kan dan dienen als voedsel voor vogels en insecten. Daarnaast kunnen de natuurlijke vijanden van de rups het nest gebruiken als een veilig onderkomen. Op deze mannier past de behandeling van de eikenprocessierups met RUPPSOL perfect als duurzaam onderdeel in een meervoudige strategie.

Tijd voor de juiste stappen

 De eikenprocessierups zal waarschijnlijk niet meer uit onze omgeving verdwijnen. En dat hoeft de vraag ook niet te zijn, want in een evenwichtig ecosysteem blijft de overlast tot een minimum beperkt. Bij een duurzaam antwoord hierop is het belangrijker om ons af te vragen, wat nu de juiste stappen zijn en wanneer we die moeten zetten.

Met het terugbrengen van het natuurlijk evenwicht in onze omgeving maken we een grote stap voorwaarts. Alleen duurt het nog even voordat het zover is. De inzet van RUPSSOL kan hierbij op twee manieren helpen. Op de eerste plaats kunnen we met  RUPSSOL sneller schakelen naar de ideale situatie. Ook bij de aanpak van een tijdelijke verstoring hiervan is RUPSSOL de juiste keuze op weg naar het gewenste herstel. In beide gevallen kan de natuur het daarna zelf weer overnemen.